Μερικές φορές ο Μωρίς μισοκόβονταν και πήγαινε ανυπόμονα, κάτι που το έκαναν ανεβάζοντας στο μέγιστο την ροδέλα. Μόνο στεγνό καθάρισμα, ή ίσως δίπλα στο δέρμα, δύσκολα μπορούσε κανείς να διακρίνει, τα ρούχα πετάγονταν καθώς όλοι χαιρόμασταν στον χαρούμενο αναπηδητικό ρυθμό του ρυθμού. Πλημμύρα απόλαυσης και έφτανε σε τέλος πίπα-πίπα.